In deze Working Paper focussen Hans De Wulf en Louise Van Marcke op drie thema’s binnen het vennootschapsrechtelijke duurzaamheidsdebat. Ten eerste wordt geargumenteerd dat men nauwelijks enig effect mag verwachten van “stakeholderism” in de betekenis van het herformuleren van bestuurdersplichten of herdefiniëren van het vennootschapsbelang in de ijdele hoop bestuurders zo te dwingen meer aandacht te hebben voor andere stakeholders dan aandeelhouders. Ten tweede worden de verschillende technieken beschreven die institutionele aandeelhouders hanteren om duurzaamheidsthema’s bij ondernemingen op de agenda te plaatsen. Tot slot wordt ingegaan op het gebruik van het onrechtmatigedaadsrecht.